باید برای تعجیل در ظهور گناه کنیم؟
یکی از بچه ها گفت: حرفای شما خیلی واضح و خوبه و ما جواب سوالمونو گرفتیم اما با این حساب مساله ی ظهور امام زمان چی می شه؟ اگه ما همه خوب بشیم و در جهت خوب شدن دیگران تلاش کنیم که ظهور، هی به تاخیر می افته، مگه نمی گن امام زمان وقتی میاد که دنیا پر از ظلم و جور بشه؟ پس اگه ما جلوی ظلم رو بگیریم حضرت دیرتر میان و اگه ظلم رو رواج بدیم زودتر دنیا پر میشه و حضرت ظهور می کنن؟ آیا واقعاً همین طوره یا این حدیث ساختگی و جعلیه؟
دوست ام گفت: هیچ کدوم، من اول یه نکته رو خدمت شما تذکر بدم، بعد معنای حدیث رو توضیح می دم. اون نکته اینه: همون طور که امروز در هر رشته ی علمی و فنی مساله تخصص مطرحه و حتی ما در مسائل کم اهمیتی مانند اصلاح سر یا دوختن کفش به متخصص و بلکه اگر بتونیم به متخصص ترین افراد در اون رشته مراجعه می کنیم، حدیث شناسی که از مهم ترین و حیاتی ترین مسائل فرهنگی ماست نمی تونه از این قاعده مستثنی باشه و خوشبختانه در این زمینه هم متخصصان لایقی داریم و هم کتاب های ارزشمندی نوشته شده،لذا ما نمی تونیم به مجرد اینکه معنای یک حدیث رو درست نفهمیدیم، یا با فکر و سلیقه ی ما هماهنگ نبود فوراً حکم کنیم که این حدیث ساختگیه؛ همون طور که نمی تونیم به دلیل وجود احادث ساختگی همه ی احادیث رو که سرمایه های عظیم علمی و فرهنگی ما هستند کنار بگذاریم. بلکه با مراجعه به متخصصان ، هم احادیث صحیح رو شناسایی می کنیم و هم مفهوم و تفسیر اونها رو بدست میاریم و از اونها استفاده می کنیم. اگه وجود نادرستی ها سبب می شدکه ما از درست ها استفاده نکنیم پس باید از اسکناس هم به دلیل وجود اسکناس تقلبی استفاده نکنیم و از طلا به دلیل وجود زینت آلات بدلی صرف نظر کنیم، اما می بینیم خیلی راحت اهل فن اسکناسهای تقلبی رو شناسایی می کنن، بدل هارو مشخص می کن؛ در مورد حدیث هم همین طوره.
اما در مورد سوالی که شما مطرح کردین؛
در مورد ظهور امام زمان(ع) روایات متعددی داریم که می شه اون ها رو به دو دسته تقسیم کرد. در بعضی رویات اموری که در ظهور حضرت موثر و به اصطلاح علت تعجیلی در فرج و ظهور حضرت هستن معرفی شده و در بعضی روایات شرایط و حال و هوای روزگار ظهور توصیف شده.
برای اینکه مطلب روشن تر بشه مثالی می زنم.
فرض کنین در منطقه ای هستیم دور از شهرو آبادی و فاصله ی زیادی تا طبیب داریم و اتفاقاً کسی در اونجا حال اش به هم میخوره و ما تلفن می زنیم و تقاضای آمدن طبیب می کنیم. در همون زمان برف هم شروع به باریدن می کنه، حالا در چنین شرایطی دو تا مساله مطرح می شه، یکی اینکه اگه مکرر تماس بگیریم و جدی تر تقاضا کنیم دکتر زودتر میاد و دیگه اینکه تا دکتر برسه، بیست سانت برف روی هم جمع میشه. این دو تا حرف چقدر با هم فرق می کنه؟! اولی علت اومدن طبیبه، یعنی اگه ما تقاضامونو جدی تر مطرح کنیم و پیگیر باشیم، واقعاً در زودتر اومدن طبیب تاثیر داره، اما دومی فقط پیش بینی شرایطه و زیاد شدن برف ها باعث نمی شه دکتر حتما بیاد، پس حالا اگه کسی بگه بیاین برفای جاهای دیگه رو بیاریم اینجا رو هم بریزیم تا دکتر زودتر بیاد، چقدر اشتباه کرده؟
در مورد مساله ظهور هم همین طوره. بعضی کارها مثل دعاکردن، گناه نکردن، کسب آمادگی، اینها در زودتر شدن ظهور تاثیر دارن اما پرشدن دنیا از ظلم و جور پیش بینی شرایط ظهوره و هرگز این طور نیست که اگر ما بیشتر ظلم کنیم، زودت ظهر محقق میشه، و لذا در روایات به اون موارد اول تشویق شدیم و از ظلم و گناه نهی شدیم. مثلاً در حدیثی از قول امام صادق(ع) این طور می خوانیم:
«من سره ان یکون من اصحاب القائم فلینتظر و لیعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر فان مات و قام القائم بعده کان له من الاجر من ادرکه»1
یعنی هرکس دوست دارد از اصحاب قیام کننده ی برحق (حضرت مهدی علیه السلام) باشد باید منتظر آن حضرت باشد و باید در حالی که انتظار آن حضرت را می کشد از گناه پرهیز کند و اخلاق پسندیده داشته باشد؛ حال اگر با این خصوصیات قبل از قیام آن حضرت از دنیا برود، اجر و پاداش همان افرادی را دارد که حضرت را درک می کنند و در زمان آن حضرت، یاور ایشان اند.
ملاحظه می کنیم امام صادق(ع) در این روایت انسان ها رو از گناه نهی و به پاکی و اخلاق توصیه کردن، پس ظلم و گناه چیزی نیست که باعث اومدن حضرت باشه بلکه توصیفی از شرایط و اوضاع و احوال اون زمانه.
سوالی رو که مدت ها ذهن مو به خودش مشغول کرده مطرح کنم؟
دوست ام گفت: بفرمایید، ما برای همین دور هم جمع شدیم که برای سوالات مون پاسخی پیدا کنیم.
گفتم: ببینید، ما قبول داریم که وقتی امام زمان ظهور کنن خیلی برای دنیا مفیدو پر خیر و برکتن و دنیا دگرگون می شه و ظلم ریشه کن می شه، ولی حالا که غائب هستن، برای مردم چه فایده ای دارن و اصلاً چطور میشه اگه همون روزگاری که می خوان ظهور کنند متولد می شدن، مثلا به چهل سالگی می رسیدن و بعد ظهور می کردن؟
دوست ام گفت: آثار و برکات امام زمان(ع) برای مردم از جهتی به دو دسته قسیم می شه، یکی آثار ظهور حضرت، یعنی او آثاری که در هنگام ظهور و قیام حضرت به وجود میاد، مثل از بین رفتن ظلم و جهل و فقر و گسترش عدل و علم و بندگی خدا در همه ی عالم؛ و دوم آثار وجود حضرت، یعنی همین که امام زمان(ع) وجود دارند بدون آنکه ما حضرت رو ببینیم. اصل وجودشون فوائد و برکات زیادی داره که اگر امام نمی بود و در آینده متولد می شد مردم در این مدت از اون آثار و برکات محروم بودن سوال شما از این قسم دومه، اما پیشنهاد من اینه که اگه موافق باشین هین مساله رو موضوع تحقیق قرار بدیم و همه ی ما تا جلسه ی بعد درباره ی آثار وجودی امام(ع)مطالعه و در جلسه بعد مطالب رو مطرح و جمع بندی کنیم.
بچه ها از این پیشنهاد استقبال کردند ولی یکی از بچه ها گفت: برای این منظور از چه منابع و کتابهایی می تونیم کمک بگیریم؟
دوستم گفت: من چند کتاب معرفی میکنم.
کتابهایی مثل خورشید مغرب و نیز مهدی موعود که ترجمه ی بحارالانوار با پاورقی های خوبیه، البته ترجمه ی اون بخشی از بحارالانوار که مربوط به امام زمانه، وکتاب امامت و مهدویت این کتابها در بحث ما، کمک های خوبی هستن.
با این امید که جلسه ی آینده جلسه ی مفید و پر بار باشه جلسه ی آن هفته مان خاتمه یافت.
ادامه سوال وجوابها در پست های بعدی انشاالله...
http://reza-safipor.blog.ir/
1 - متخب الاثر فصل 10 باب 2 ح 9 ص497
